Na aankomst in Darwin was mijn allereerste bestemming het zeer kleine dorpje Batchelor, werkelijk in the middle of nowhere, en eveneens in... 'the outback'.
Het mag daar momenteel dan wel winter zijn, en midden in het droge seizoen, maar Darwin en Batchelor waren voor mij een zeer hete en plakkerige ervaring. Ik wil gewoon niet weten hoe het daar is tijdens hun zomer, en natte seizoen, maar naar het schijnt zijn de stormen en onweersbuien er fenomenaal.
Hoewel het vanuit Darwin toch wel een eindje rijden was door een soort van dor niemandsland, ligt Batchelor eigenlijk niet zo heel erg ver van de kust... om maar een voorbeeld te geven van hoe gigantisch Australië is.
Hoewel het vanuit Darwin toch wel een eindje rijden was door een soort van dor niemandsland, ligt Batchelor eigenlijk niet zo heel erg ver van de kust... om maar een voorbeeld te geven van hoe gigantisch Australië is.
En zo arriveerde ik, drie dagen nadat ik België had verlaten, eindelijk op mijn eerste bestemming; The Butterfly Farm.
Ik kan deze plek het best omschrijven als een stukje jungelachtige groenigheid met bungalows, een groot vlinderhuis, speeltuintje, zwembad, vijver, klein kinderboerderijtje, moestuinen, restaurant & bar, etc.
Een paar sfeerfoto's:
Hier heb ik, samen met een tiental andere vrijwilligers, een maand lang gewerkt als WWOOFer (Willing Workers On Organic Farms).
In ruil voor al het werk wordt er eten en een slaapplaats voorzien.
Ik tuinier graag, dus dat was voornamelijk mijn ding. Andere taken waren o.a. het schoonmaken van de bungalows, bomen snoeien, het zwembad onderhouden, tegels leggen, gerechten klaarmaken in de keuken, enzovoort. De hele Butterfly Farm wordt dus eigenlijk in stand gehouden door het werk van vrijwilligers.
Mijn slaapplekje bevond zich in een oude schoolbus, zeer open en bedekt met muggengaas i.p.v. ramen.
Voor het grootste gedeelte van de tijd deelde ik deze accommodatie met een Taiwanees meisje, dat tijdens haar slaap wel eens gezellig bovenop mij rolde, en een Taiwanese jongen die ook bij ons mocht logeren, gezien zijn desinteresse voor het vrouwelijk geslacht.
Aangezien Batchelor zeer noordelijk ligt, zit het er vol giftige beestjes. Best wel leuk al die fauna in het wild (of in de achtertuin) tegen te komen, maar de rondvliegende kakkerlakken in onze bus, bijna ter grootte van m'n hand, waren er misschien toch wat teveel aan... Om maar te zwijgen over de spinnen!
Slangen vind ik anders best wel ok, en er zaten er daar alvast genoeg. Helaas zijn sommige uiteraard giftig, waardoor er af en toe weer een konijn minder was in de kinderboerderij...
Maar om terug te komen op iets lievere diertjes:
Van rups naar pop...
... naar de prachtige ulysses vlinder.
Hier een vrij groot miertje met een groen poepje (naar het schijnt vrij lekker, als je van insecten op het menu houdt).
Niet te vergeten een tiental bomen vol enorme (en luide) vleermuizen een paar straten verder, zeer fascinerend!
Genoeg over de wezens uit de achtertuin.
Zoals ik al zei was ik daar dus hard aan het werk, en een tijdje was ik de officiële Lemon Queen. Na het snoeien en oogsten van een vijftal citroenbomen, heb ik mij een week lang bezig gehouden met het wassen, snijden, persen, koken en invriezen van wat nu een jaarvoorraad huisgemaakte Outback Lemon Juice is geworden.
Bewijsmateriaal van fase 1:
Maar uiteraard was er ook genoeg vrije tijd voor uitstapjes.
De nabije jungle gaan verkennen bijvoorbeeld.
En het was leuk zwemmen daar, helaas pas achteraf het bordje gezien dat er krokodillen zitten... 't Is ok, ik leef nog.
Iets veiliger; de 60 jaar oude termietenheuvel te Litchfield National Park.
100% veilig; visjes, vooral zeebarelen dan, eten geven aan de haven van Darwin.
Het is een traditie zo oud als de bovengenoemde termietenheuvel, maar helemaal ok ben ik niet echt met deze 'attractie'. De vissen vergeten op deze manier zelf naar eten te zoeken, en worden zo volledig afhankelijk van de restjes brood die de mensen hen voederen.
Achja, dit meisje had er in elk geval wel veel plezier in.
Maar ook zonder attracties is er genoeg te zien en te doen in Darwin, zoals de Sunset Market.
Of gewoon wat hangen op het strand.
Maar na een
maand vond ik dat het tijd werd om een nieuwe deel van Australië op te
zoeken.
The Northern Territory is, voor zover ik het heb kunnen zien,
een prachtig stukje (van 1.349.129 km²) natuur. Hadden mijn nature
& survival skills op iets getrokken, dan had ik er zeker wat langer
gebleven om het te ontdekken.
Maar het afgelegen Batchelor deed me toch een beetje het leven in de stad missen, dus vond ik in het WWOOFer-boek mijn nieuwe adres; Digger Street Art Collective, een stukje jungle nabij het stadje Cairns.
En daar zit ik momenteel nog steeds, al sinds 31 juni. Tijd om binnenkort weer eens te verhuizen, al weet ik nog niet naar waar...
Maar, first things first; weldra volgt er een nieuwe blogpost over hoe het leven hier is, in Digger Street.
Maar het afgelegen Batchelor deed me toch een beetje het leven in de stad missen, dus vond ik in het WWOOFer-boek mijn nieuwe adres; Digger Street Art Collective, een stukje jungle nabij het stadje Cairns.
En daar zit ik momenteel nog steeds, al sinds 31 juni. Tijd om binnenkort weer eens te verhuizen, al weet ik nog niet naar waar...
Maar, first things first; weldra volgt er een nieuwe blogpost over hoe het leven hier is, in Digger Street.
